Sedacja - to wprowadzenie pacjenta w stan uspokojenia podczas oddychania mieszaniną gazów tlenu i podtlenku azotu.
W trakcie zabiegu pacjent oddycha uspokajającym gazem, który jest podawany poprzez specjalną indywidualną maseczkę. Główną cechą procedury jest to że osoba pozostaje świadoma i spokojna, zniesiony jest niepokój, strach i lęk.
Pacjenci zgłaszają że podczas sedacji odczuwają spokój, lekką senność i rozluźnienie.
Zalety sedacji
- skuteczny i bezpieczny sposób zniesienia niepokoju, strachu i lęku
- skuteczna metoda w leczeniu dorosłych i dzieci
- przed zabiegiem nie trzeba robić testy alergiczne
- zapewnia szybsze i efektywniejsze leczenie skracając ilość wizyt
- nie wywołuje odruchu wymiotnego
- gaz szybko opuszcza organizm
- pacjent pozostaje w kontakcie z lekarzem, jest świadomy i reaguje na prośby lekarza
Czym różni się sedacja od znieczulenia ogólnego
Leczenie zębów w sedacji i w znieczuleniu ogólnym - to zupełnie różne metody. Podczas sedacji pacjent jest w pełni świadomy, może swobodnie porozumieć się z lekarzem, zachowany jest odruch połykania, nienaruszony rytm oddychania. Znieczulenie ogólne całkowicie wyłącza człowieka, jego świadomość, człowiek nie reaguje na bodźce zewnętrzne.
Sedacja a znieczulenie miejscowe
Sedacja nie zastępuje znieczulenia miejscowego. Działa głównie przeciwlękowo, lekką przeciwbólowo. Równolegle z sedacją wykorzystuje się środki miejscowo znieczulające.
Wiele rodziców są zaniepokojeni reakcją dziecka na podanie znieczulenia, czyli zastrzyk.
Sedacja w stomatologii dziecięcej poprzedza wszelkie działania lekarza. Dziecko jest spokojne, a za maseczką przez którą oddycha mieszaniną gazów nawet nie zauważy w rękach lekarza przyrządu do podania znieczulenia miejscowego.
Sedacja a bezpieczeństwo
Mieszanina gazów tlenu i podtlenku azotu jest jedną z najbardziej skutecznych i bezpiecznych dla zdrowia wśród istniejących obecnie w medycynie. Nie uzależnia, nie obciąża organizm, jest łatwa w użyciu i po 2-3 minutach opuszcza organizm gdyż nie wiąże się z białkami. Gaz przestaje działać natychmiast po zdjęciu maseczki. Podczas działania mieszaniny tlenu i podtlenku azotu pacjent jest świadomy, równomiernie oddycha i w adekwatny sposób reaguje na to co dzieje się dookoła.
Jak przygotować się do sedacji?
- lekkostrawny posiłek 2-3 godziny przed zabiegiem
- badanie lekarskie z wykluczeniem przeciwwskazań do zabiegu
Przeciwwskazania do sedacji
- Przeziębienie, przerost migdałków gardłowych - niedrożności górnych dróg oddechowych
- I trymestr ciąży
- Choroby psychiczne
- Stwardnienie rozsiane, porfiria, miastenia gravis
- Roztrzenie oskrzelowe, rozedma płuc
- Alkoholizm
- Brak współpracy pacjenta
Wskazania
Sytuacje kliniczne, w których zastosowanie sedacji przynosi najlepsze rezultaty:
- Silny lęk przed jakimkolwiek leczeniem
- Silny lęk przed ukłuciem zarówno u dzieci jak i u dorosłych
- Silny odruch wymiotny
- Nadpobudliwość nerwowa
- Długie, monotonne lub szczególnie nieprzyjemne zabiegi chirurgiczne, protetyczne, wyciski szczęki u osób z silnym odruchem wymiotnym
- Usuwanie złogów nazębnych
- Otwieranie zęba ze zgorzelinowym rozpadem miazgi
- Opracowywanie próchnicy początkowej
Stany chorobowe, w których wskazane jest użycie sedacji wziewnej jako metody z wyboru:
- Astma - N2O nie powoduje podrażnienia układu oddechowego. Zmniejszenie stresu wpływa na obniżenie ryzyka ataku. W mieszance oddechowej podawanej pacjentowi znajduje się ok. 60% tlenu. Poprawia to sprawność oddychania i samopoczucie pacjenta.
- Padaczka - zmniejszenie stresu wpływa na zmniejszenie ryzyka ataku.
- Choroby serca - brak wyraźnego wpływu N2O na układ sercowo-naczyniowy. Pacjent otrzymuje zwiększone stężenie tlenu (ok. 60%). Wskazania pulsoksymetru pokazują wtedy ok. 100%. Więcej tlenu dociera do naczyń wieńcowych. Ponadto nie zwiększa się zapotrzebowanie na tlen z powodu braku stresu.
- Nadciśnienie krwi - Brak wpływu N2O na układ naczyniowy. Zmniejszenie lęku i stresu zabezpiecza przed nieoczekiwanym wzrostem ciśnienia krwi w czasie zabiegu
- Hemofilia - dzięki użyciu N2O można w pewnych przypadkach uniknąć konieczności wykonywania ukłucia igłą